De huiskamer

De huiskamer is een gebied voor iedereen. Hier zit je meestal na school, of gewoon om even bij te komen, wat met elkaar te kletsen of je gewoon te vervelen. In de huiskamer staat ook de eet tafel, waar we gezamenlijk aan eten.
De huiskamer was het duurste van het hele huis, aangezien Micha nog al een zwak heeft voor alles wat modern en strak is. In de huiskamer staan twee enorme witten hoek banken tegen met twee tafeltjes er tussen. Aan de muur hang een enorme breedbeeld tv met dvd speler. Ook is er een witte open haard en is het er enorm licht door de witte muren en witte vloer. Als je de hal in loopt, staat daar de eet tafel en ook zijn er vier Mac laptops om te internetten. Er is onbeperkt internet, alleen zijn er niet genoeg laptops voor iedereen. Ook staan er een aantal beelden, en hangen er wat dingen aan de muren


[[Zo ongeveer]]

Regels+toegang= vrij

Katie kwam compleet uitgeput van de ontzettend lange trap aan gelopen. Ieder ander zou met open mond verbaast staan van de enorme ruimte die ze zouden zien, maar bij Katie thuis was het zeker nog twee keer zo groot. Dit was nog niets voor haar. Toch vond ze het zeker wel stijlvol ingericht. Alleen had het wat meer roze kunnen hebben. Roze stond bij alles, nu was alles zo witjes. Maar toch stijlvol.
Katie liet zich op de witte bank vallen, die heerlijk zat. Precies de goede hoogte, niet de hard en ook niet te zacht. Werkelijk perfect. Katie pakte de afstand bediening van het tafeltje af en zette de enorme tv aan. Het leek alsof ze in een bioscoop zat. Maar natuurlijk was ze hier ook al volledig aan gewend. Katie zapte wat rond maar er was nu niet veel interessants op de tv. Ze stopte bij Americans Next Topmodel aangezien dat toch wel een van haar favoriete tv programma's was. Al die modellen mochten van die prachtige kleren dragen en werden geweldig gestijlt en opgemaakt.
Katie vroeg zich af wat haar kamer genoot eigenlijk van al dat roze zou vinden. Ze zou het vast prachtig vinden. Tenzij het zo'n halve man was, maar daar ging Katie niet van uit. Natuurlijk zou zij net als haar zijn, ook van make up houden, luchtjes en kleding. En vooral zou ze van roze houden. Katie liet haar vinger langs haar huid glijden en voelde hoe droog hij eigenlijk was. Had ze nu toch maar nooit die maskertjes van IQQU weg gegooid. Nou ja ze zou wel weer nieuwe kopen. Ze moest er immers perfect uit zien. Rustig keek ze weer verder naar haar programma, wachtend tot dat de mannen in haar kamer klaar waren.

Met een verbaasde open mond wandelde Alice de kamer in. Ze wist niet waar ze eerst moest kijken. Deze luxe had ze alleen maar in modeblaadjes gezien van andere meisjes.
Al snel merkte het roze harige meisje zitten dat meer op een top model leek. Waarschijnlijk was het een hobby van haar of misschien wilde ze dat wel worden. Het figuur had ze er al duidelijk voor. Ze zwaaide 1 voor 1 haar benen over de rug van de zetel en zette zich naast het meisje neer. 'hey' begroette ze haar vriendelijk wierp haar blik op de tv en hield haar hoofd vervolgens nieuwsgierig schuin. 'waar kijk je naar?' In Londen toonden niet zo vaak Amerikaanse progamma's. Dus Americans Next Topmodel kende ze niet.

Katie zat half in gedachte half in het programma toen er plotseling iemand naast haar kwam zitten. Gelijk schoot een stuk naar achter op de bank en keek het meisje met grote ogen aan. 'Besluip me niet zo', mompelde ze nog bekomend van de schrik.
Katie veegde een van haar haar lokken uit haar gezicht en wilde weer verder kijken naar haar programma toen het meisje tegen haar begon te praten. 'Oh gewoon een programma .. over modellen, nou ja ze willen modellen worden', zei ze terwijl ze naar het beeld scherm bleef kijken. 'Sommige zijn zó slecht.. en lelijk en hebben absoluut geen gevoel voor mode', voegde ze er met een geïrriteerde ondertoon achter aan.
Heel even keek ze naar het meisje, ze zag er niet erg bijzonder uit. Maar ja, wat zegt uiterlijk tegenwoordig nog over het innerlijk. Daarbij wist Katie meestal al gelijk hoe iemand in elkaar zat aangezien ze gedachte kon lezen.

Zack kwam de huis kamer binnen gelopen. Hij werd niet zo zeer overdonderd door de enorme luxe maar meer door het felle licht dat op hem af kwam door al het witte. Ook de felle zon scheen naar binnen, lichter kon niet.
Toen hij redelijk gewend was aan het licht kon hij ook het luxe bewonderen. Bij Zack thuis hadden ze op zich ook een luxe en redelijk grote huiskamer, maar dit sloeg alles. Hij keek even naar de twee meisjes die op de bank zaten. Dat meisje met het roze haar herkende hij nog wel, maar de gene die er naast zat was voor hem nog een onbekende.
Zack liep naar de tafel toe waar een fruitschaal op stond en pakte er een appel uit. Hij wreef hem over zijn borstkas en nam er een enorme hap van. Rustig liep hij terug naar de banken en liet zich zelf op de andere bank zakken en at rustig zijn appel op.

Alice moest glimlachen bij het zien hoe hard ze het meisje had laten schrikken, mompelde een verontsculdiging terug en keek toen mee naar het progamma. Een progamma dat haar al snel begon te vervelen. Ze had zin om het op iets anders te zetten maar dat zou redelijk onbeleefd zijn als ze dat zomaar zou doen. Ze had trouwens een vermoeden dat dit meisje wel graag naar het progamma keek dus liet ze haar kijken. Haar aandacht werd afgeleid en dwaalde de kamer rond. Een bijna niet te zijn draadje dat los zat van een kussen viel haar op. Alice kon het moeilijk weestaan en begon er verveeld aan te prutsen. Een pluk haar viel in haar gezicht maar daar stoorde ze zich niet aan. Ze stopte met prutsen zodra er iemand de kamer kwam binnengewandelt. Een lieve glimlach wierp ze hem toe om dan weer verder te friemelen aan het draadje dat nu al 3 keer langer was geworden.

De eerste reactie van Asha was toen ze de huiskamer betrad was met open mond gaan staren naar al het wit waar geen enkel vlekje op te zien was. Na een paar seconde had Asha zich weer een beetje hersteld van haar reactie, maar ze keek nog steeds met bewondering de kamer rond. Alles was wit, de banken en de stoelen, de gordijnen, de muren, de vloer en alles wat verder nog in de kamer stond, op de mensen na die ook binnen waren. Dit was wel wat anders dan van waar zij vandaan kwam, daar was alles stoffig en grauw door het fijne zand en stof dat overal tussen lijkt te kunnen kruipen. Ze bleef even in de deuropening staan kijken naar een meisje dat helemaal leek op te gaan door 1 of ander mode programma. Ze herkende het meisje nog van de binnenkomst, maar dat kwam vooral door het opvallende roze haar. Naast het meisje zat een ander meisje dat Asha nog nooit eerder had gezien, zij was vast later binnengekomen of ze had haar niet opgemerkt. Het meisje leek een stuk minder geïnteresseerd in het programma te zijn dat opstond. Asha glimlachte even vriendelijk naar haar. Ze liep naar een tafel waarop een aantal tijdschriften lagen en schoof een stoel naar achter. Ze pakte een tijdschrift en ging op de stoel zitten. Toen pas merkte ze dat er nog een jongen in de kamer zat. Zo te zien zat hij zijn vitamine-peil omhoog te brengen. Ze glimlachte ook even naar hem als een soort van begroeting.

Katie merkte dat het steeds drukker werd, en zuchtte even. Ze moest er nog aan wennen dat ze hier niet een tv kamer voor haar zelf had. Zo lang ze maar niet door haar programma gingen praten. Katie keek even naar Zack, de jongen die niet geïnteresseerd in haar was. Het was bijna een wonder, sprak haar ego. Hij dacht niet eens haar, hij dacht alleen aan zijn vieze goedkope supermarkt appel. Niet interessant.
Katie richtte zich zelf weer op de tv en zag dat er reclame was. Wat een vreselijke tv was dit. Op haar eigen tv kon je de reclame gewoon scippen. Speciale techniek. Dit was echt weer zo'n prehistorie's ding. 'Verdomme, rot reclame', schol ze geïrriteerd.
'Eh, zou er iemand zo vriendelijk zijn om voor mij een glas water te halen, met een rietje en drie ijsblokjes? Dankje', zei ze alsof hier haar personeel zat.

Zack keek even naar het meisje dat tegen over hem zit en druk bezig was met frimmelen aan een draadje. Hij lachte even naar haar en nam toen weer een hap van zijn appel die al weer bijna op was. Van uit zijn oog hoek kon hij nog half naar de tv kijken. Wat een belachelijk programma, dacht hij bij zich zelf.
Zijn aandacht werd weer getrokken toen er een meisje binnen kwam gelopen. Ook haar gaf Zack een glimlach terug. 'Hey', zei hij droog.
Hij bleef haar even aan kijken en nam haar beeld in zich op. Zij was ook niet verkeerd, geen van de meisjes hier waren verkeerd.
Grijnzend nam hij een hap van zijn appel en legde het klok huis op de perfect schoon gemaakte tafel. Toen begon Katie opeens een bevel te geven. Zack keek haar wat vaag aan en schudde zijn hoofd. Heel rustig bleef hij zitten wachtend tot dat iemand anders het misschien ging halen.

Alice voelde zich bewust niet aangesproken toen Katie vroeg om een glas water met alles er op en er aan. Een karaktertrekje dat is gebleven van vele jaren terug toen ze zelf nog stinkend rijk was en een paar verwende trekjes begon te krijgen. Ze besefte dat als ze niet in de tijd had vast gezeten ze veel anders zou zijn van innerlijk. Ze zou een verwent nest geweest zijn dat geen tegenspraak had geduld. De gedachte dat ze dat nu niet was geworden maakte haar opgelucht maar best ook wel onwetend en triest. Aangezien ze nooit zal weten hoe het zou zijn geweest om tussen haar bloed eigen familie te zijn opgegroeid en of ze wel werkelijk verwend zou zijn geworden. Maar nu zat ze met haar gedachten daar niet maar bij het draadje dat ze ondertussen er al had van af getrokken en 7 keer langer was geworden sinds ze er met was begonnen prutsen. Ze liet het steeds weer opnieuw ontspannen en opspannen door er aan te trekken. Maar de interesse in het draadje verdween net zo snel als de interesse die ze net had gehad in het onbekende tv progamma. Dan zou een wandeling naar de keuken om wat drinken misschien toch niet zo'n slecht idee zijn geweest. Het zou de verveling wel verjagen. 'ik ga wel...' Ze stelde zich recht met het plan om naar de keuken te lopen maar zette zich weer neer met een zucht. 'als ik de keuken wist zijn....' Verveeld legde Alice zich languit tegen de leuning aan en strekte haar armen boven zich uit terwijl ze haar been over de ander sloeg op een sierlijke mannier. '... wat zijn jullie namen eingelijk?' Het schoot haar net te binnen dat ze geen idee had welke namen deze mensen bezaten en dat was volgens haar wel een nuttig iets om te weten.

Met grote ogen kwam Julio de kamer binnen en keek rond in de reusachtige, moderne en spierwitte kamer. Zijn haar stak enorm af tegen de flitsend witte muren. Met een brede grijns liep hij naar binnen en hoorde nog net wat het meisje naast Katie vroeg. 'Oeh, namenrondje!', zei hij redelijk luid, in de stilte die er heerste. Hij grinnikte zacht en liep naar de zetel waar ze inzat. Glad leunde hij met zijn armen op de rugleuning, tussen de twee meiden in. 'Julio, aangenaam.' Hij knipoogde subtiel naar het meisje, en keek toen even charmant naar Katie. Toen kwam hij terug recht, en koos zichzelf ook een zetel uit, naast Zack, waar hij zich in liet ploffen.

Katie raakte geïrriteerd bij het feit dat niemand opstond op even een simpel glas water voor haar te halen. Met drie ijsblokjes en een rietje. Ze keek rond toen uit eindelijk het meisje naast haar reageerde. 'Nou daar ergens ..', zei ze terwijl ze met haar hand ergens heen wuifde. Ze wist zelf niet eens precies waar de keuken zat, haar gedachte ging uit naar de deur die naast de eet tafel zat.
Katie liet een overdreven zucht horen toen het meisje naar een ander onderwerp ging. 'Katie Philips, zou je nu mijn water met ijs en een rietje kun halen?', vroeg ze met een arrogante ondertoon. Haar mond was ontzettend droog, daar kon ze absoluut niet tegen. Daarbij was de reclame om en moest ze rustig verder kunnen kijken, zonder een vreselijk droog gevoel in haar mond te hebben.
Katie keek op naar Julio die nu ook de kamer binnen kwam. Dat vond ze dan weer helemaal niet erg. Maar ze moest nú haar drinken hebben.

Alice kon het niet vermijden om niet te beginnen blozen toen Julio naar haar knipoogde. Deze aandacht van jongens was ze niet gewoon en ze wist niet hoe ze er op moest op reageren wat haar in verlegenheid bracht. Maar die verlegenheid verdween bij het horen van Katie haar woorden en werd ze kwaad. 'excuse me?' Liet ze kwaad klinken maar haar kalmte kwam plots terug en ze glimlachte vriendelijk. 'vergeef me, ik ga er nu meteen om' Alice stelde zich recht en liep richting de eetkamer en ging door de deur die Katie had aangewezen en inderdaad, het was de keuken. Al even modern als de woonkamer. Ze zocht in de kasten naar een glas. Liep naar de frigo en haalde er ijsblokjes uit samen met een fles water. Een rietje wist ze ook nog te vinden en niet veel later stond Alice weer voor Katie. 'zo goed?' Ze glimlachte vriendelijk naar haar maar die glimlach verdween al snel. Zonder veel na te denken hield ze het glas boven haar hoofd en kieperde de hele inhoud over haar hoofd heen. 'Mijn naam is Alice, aangenaam kennis making' Ze klonk poeslief maar je kon de valse kattigheid in haar ogen zien glinsteren.

Op het gezicht van Katie stond een zelf voldane grijns toen Alice het water voor haar ging halen. Als ze het niet had gedaan, had ze het haar gewoon laten doen met haar geweldige krachten. Katie dacht natuurlijk nog steeds dat zij de enige was die krachten had en vond zich zelf daarom heel wat. Natuurlijk kwam daar ook het feit bij kijken dat ze een multi miljonair was.
Aangezien Katie zo in haar eigen gedachte zat, had ze het plannetje van Alice niet weten te voorkomen. De zelf voldane grijns stond nog altijd op haar gezicht toen Alice de keuken weer uit kwam gelopen met haar water met ijsblokjes én natuurlijk het rietje, nog steeds niet wetend van haar plan.
Pas toen Alice het water boven haar hoofd hield begreep ze opeens wat haar bedoeling was. Ze was alleen te laat om er iets tegen te doen. Het ijs koude water liep ober haar hoofd heen en over haar gehele lichaam verscheen kippenvel. Haar gezicht stond geschrokken maar al snel veranderde dat naar kwaad. 'Oh, hier ga jij zo veel spijt van krijgen', zei ze vals. Al snel had ze het perfecte plan voor Alice waarna er een neppen glimlach op haar gezicht verscheen. 'Lieve, lieve Alice jij gaat nu zo iets leuks doen!', zei Katie op een bijna eng aardige toon. 'Lieve, lieve Alice, waarom loop je niet even naar de keuken en pak je die enorme chocolade taart om die eens lekker uit te smeren in jou schattige gezichtje'. De perfecte en enge glimlach stond nog steeds op haar gezicht en onder tussen plaatste Katie de gedachte die zo juist hard op sprak in haar gedachte wan wachtte lachend af.

Alice had moeten lachen toen ze een doorweekte Katie voor haar neus had zien zitten. Maar nu leken haar eigen gedachten opeens allemaal uitgeschakeld. Het enigste wat door haar hoofd rond spookte was de opdracht van katie terwijl ze terug naar de keuken liep om daar te doen wat er van haar was gevraagd. 'wat ga je doen? Alice...? ik zou het niet doen als ik jou was... ' Alice had geen besef, geen eigen mening, alleen maar een doel. Ze stak de vingertoppen in de chocolade taart en wreef alles af op haar gezicht.
Daarna opnieuw tot wanneer haar gezicht helemaal besmeurd was met schocoladetaart. Alsof ze wakker werd uit een nare droom gilde ze het uit toen ze besefte wat ze had gedaan. Rechtover haar, leunend op het kookeiland keek haar geweten haar met een brede grijns toe. 'ik probeerde je te waarschuwen... maar helaas, je hersens waren volgens mij uitgeschakeld...' Alles vertraagde in de keuken. De druppel die neer viel uit de kraan leek in de lucht te blijven hangen maar in werkelijkheid viel het gewoon heel langzaam.
De traagheid verspreide zich tot in de woonkamer. Ze liet de kraan weer in normale tijd lopen en waste haar gezicht af. Zodra ze zeker was dat er geen schocola meer aan haar gezicht plakte liet ze de tijd weer normaal doorlopen en liep de woonkamer weer terug aler niks gebeurd was.

Sayo liep de laaste tredens van de trap af en besloot maar op het geluid van de rest af tegaan. Ze ging voor de deur staan en keek voorzichtig om het hoekje, ze schrok wat waren er al veel mensen.. ze begon op haar benen te wankelen en trok haar hoofd snel weer terug. ze stond met haar rug tegen de muur en ze bloosde hevig. En dit was nog niet eens de helft van he thuis! dacht ze bij haarzelf. Ze verzamelde al haar moed die ze had en stapte langzaam de ruimte in. Nog een schok te verwerken: Dit soort enorme kamers was ze echt niet gewend. Ze keek vluchtig om haar heen en zag in een hoekje een stoel staan. Zo onopvallend mogelijk schuifelde ze naar de stoel. Ze was er bijna en nog niemand had haar echt opgemerkt. Maar toen ze over een kabel heen struikelde van waarschijnlijk 1 van de laptops die op tafel stond viel ze languit voorover op de grond. "auw.." zei ze wat droog. (ze ligt dus nog languit op de grond)

_______
(geen paniek de laptop is alleen verschoven :3)

Zack keek verbaast naar Alice, die het water over Katie heen gooide. Geweldige actie, vond hij. Zachtjes begon hij te lachen, maar de enge glimlach die op Katie's gezicht verscheen deed hem stoppen. De stem van Katie was zo ontzettend intimiderend geweest, maar zelfs hij zou he niet hebben gedaan. Toch was Alice naar de keuken gelopen en had de taart over haar gezicht uit gesmeerd. Zijn mond viel er bijna open van.
Toch vond hij het ook enorm grappig dat de twee meisjes om dit ruzie hadden, en dat Alice de taart over haar gezicht smeerde maakte alles nog grappiger. Zack was bijna vergeten dat ze ook in een zogenaamd namen rondje zaten. 'Zack Morrow', zei hij droog.

Katie begon overdreven te lachen toen Alice naar de keuken toe liep. Lachend keek ze toe hoe ze de taart in haar gezicht uitsmeerde. 'Ziet er mooi uit, dat bruin op je gezicht!', riep ze bulderend van het lachen. 'Oh.. grappig ja', mompelde ze nog half lachend.
Toen kwam er nog een meisje naar binnen gelopen. Ook haar had Katie al gezien in de hal. Blijkbaar was zij ook niet een van de slimste. Katie hoorde haar gedachte. Ach het kleine bange meisje. Niet dat zij zelf de langste was. Toen het meisje ook nog over da kabel struikelde, kreeg Katie helemaal de slappe lach. Het leek wel alsof ze niet meer kon stoppen. De tranen stonden in haar ogen en langzaam maar zeker kwam ze bij.
'Oh, wat een enig huis is dit toch'.

Clark kwam met de oortjes van zijn I-pod in zijn oren de kamer binnen lopen. Hij zat zo in zijn eigen muziek dat hij niet eens besefte in wat voor'n luxe hij stond. Pas toen hij opmerkte dat er een doorweekte Katie op de bank zat dat er uit zag alsof ze met haar gezicht in de kak was gevallen rukte hij de oortjes uit zijn oren. "Heb ik iets gemist?" vroeg hij nogal droog. Hij keek met een frons op zijn gezicht de kamer rond, en floot zachtjes tussen zijn tanden. "Aardig optrekje," mompelde hij nonchalant. Wie weet zat hij hier in de kamer met allemaal multi-miljonairs, dan ging hij echt niet vertellen over dat hij thuis het al heel erg luxe vond dat hij de laptop van zijn pa kreeg of eens in de 3 jaar een nieuwe tv te kopen. Hij plofte neer op de bank, en keek naar de tv. American Next Topmodel was weer begonnen, "sjeez, waar kijken we naar," hij viste de afstandsbediening van Katie vandaan en zapte het over. Al meteen kwamen de ruige gezichten van american football spelers op het beeld, een enorm geschreeuw en dikke Amerikanen die hun helden toe schreeuwen.

Katie keek naar de jongen die binnen kwam gelopen. Hij had haar geholpen met haar koffers te tillen. Weer ontstond er een grijnsje op haar gezicht. Niet dat Clark dat door had, aangezien hij het te druk had met zijn ipod.
Katie wilde weer gaan kijken naar haar programma toen hij opeens weg gezapt werd. Katie's ogen gingen wild langs iedereen en stopte bij Clark. 'Nee!', riep ze dramatisch. Katie kroop over de bank naar Clark toe en boog zich over hem heen om de afstand bediening terug te grijpen. 'Ik ga toch zeker niet naar dit vieze gebeuren kijken!', piepte ze er nog achter aan.

Clark lachte honend, en probeerde plagerig Katie een beetje weg te duwen maar viel achter over. Snel probeerde hij de afstandbediening in veilig heid te brengen door die in zijn zak te duwen. Hij had een speelse blik in zijn ogen en zijn blonde haar zat helemaal door de war, maar op een of andere manier stond het hem juist heel sexy. Snel vloog zijn blik over Katie die nu wel heel dichtbij zat, sjezus. Waarom waren al die meiden in dit huis zo onwerkelijk knap? "Je krijgt hem toch niet te pakken," sprak Clark ter wel hij met zijn wenkbrauwen wiebelde.

Katie grinnikte zachtjes toen ze hoorde wat hij dacht. Katie speelde het spelletje vrolijk mee, en kroop nog iets verder over hem heen om bij zijn broek zak te komen waar de afstand bediening in zat. 'Oh jawel, wacht maar', zei ze grijnzend.
Katie probeerde met haar hand in zijn zak te komen, wat moeilijker ging dan ze dacht. Met haar andere hand duwde ze Clarks vrij arm tegen de bank zodat die niets meer kon doen. Nu alleen de afstand bediening nog te pakken krijgen.

Sayo stond snel op en haaste zich naar de stoel en ging hier inzitten. Ze sloot haar ogen even en keek een paar seconden terug in de tijd om te kijken of iemand haar was opgevallen. Ze opende haar ogen weer en keek toe droogjes naar haar voeten die op de grond stonden. Haar wit/blauw/blonde haar viel een beetje voor haar gezicht maar daar maakte ze zich geen zorgen over.

Asha had een tijdschrift voor haar liggen dat zo te zien over mode of iets dergelijks ging. Het was nou niet echt een tijdschrift waar ze voor naar de winkel zou rennen, maar er in bladeren vond ze niet er. Ze maakte net aanstalte om erin te gaan bladeren op het moment dat Alice, zoals het meisje zich had voorgesteld een glas water over Katie heen kieperde. Ze kon het niet laten om te lachen, maar hield al snel op toen Katie op dwingende toon zei dat Alice taart in haar gezicht moest smeren. En toen ze het nog deed ook. Ze trok verbaast haar wenkbrauw op, maar kon het niet laten om toch weer te gaan grijnzen. "Ik ben trouwens Asha" stelde ze zich voor toen ze hoorde dat ook Zack het namen rondje herrinderde. Ze begon weer te bladeren in het tijdschrift. Er stonden foto's in van prachtige modellen op de prachtigste locaties in de meest hipste outfits. Na een stuk of 20 pagina's te hebben omgeslagen vond Asha het wel genoeg. Het was nou niet het meest interessantste lees voer voor haar. Op hetzelfde moment kwam Sayo binnen, met een niet al te geweldig entree. Dit kon nog wat worden in dit huis bedacht Asha zich.

Beschaamd ging Alice weer op de zetel gaan zitten zo ver mogelijk dat de lengte van de zetel het toestond. Ze trok haar benen op en legde haar armen er om heen wat haar een veiliger gevoel gaf. Vijnadigheid en haat was te zien in haar ogen terwijl ze naar Katie keek die vollop aan het flirten was met de blonde gozer die net was binnen gewandelt. Maar het sletterige flirt gedoe kon haar niet zoveel interesseren. Het feit dat ze zomaar in de keuken stond met een gezicht vol gesmeerd met taart kon ze maar niet begrijpen. Ze herinnerde zich vaag dat ze naar de keuken was toegelopen en dat Katie haar die opdracht had gegeven. Maar dat ze werkelijk Schocoladetaart in haar gezicht had gewreven was moeilijk te begrijpen. Tenzij....


weten ze van mekaar dat ze krachte hebbe?