Ichigo en Asha, eerste verdieping nr. 2

Een grote ruime kamer met veel licht inval. 2 grote ramen waar witte gordijnen voor hangen met paarse rouges, wat Asha afschuwelijk vind. Voor beide ramen staat een bed met een paars/wit geblokt dekbed. Er staat 1 groot bureau in die ze samen moeten delen. Verder staan er 2 witte kledingkasten en nog 2 nachtkastjes. Verder hangt er nog een enorme paarse lamp in het midden van de kamer...

regels: kloppen en als jij nog wat weet ....

[ Tanx =D En nu beginnen =P ]

Ichigo kwam enthousiast haar kamer binnen stormen. Ze had veel verwacht van de kamer maar dit overtrof zeker haar verwachtingen. Na haar hele leven op straat te hebben gewoond durfde Ichigo hier niet eens aan te dénken!
De kamer was zo mooi en groot. En de zon scheen gezellig naar binnen. Er lagen prachtige nieuwe dekbedhoezen op de bedden, er hing een schoon wit gordijn langs de ramen en er hing een vrolijke paarse lamp aan het plafon.
Ichigo's mond viel bijna open. Zoiets moois had ze echt nog nooit gezien.
Ze koos één van de twee bedden uit - niet zo moelijk kiezen, ze waren tot in de details hetzelfde - en begon met haar tas uit te pakken. Ze had niet zo veel spullen. Wat oude kleding, tandenborstel, haarborstel en dat soort dingen. Gewoon wat je nodig had om van te leven.

Asha morrelde aan de deurklink en duwde toen de deur met een zwaai open. Gelijk viel haar mond open, deze kamer was enorm naar haar maatstaven. Ze zag 2 bedden staan met paarsgeblokte hoezen en witte gordijnen met paarse rouges. Asha's ogen werden groot toen ze dat zag, ze vond ze afschuwelijk, en dat was nog maar zacht uitgedrukt. Maar de rest van de kamer maakte het weer goed, toen pas viel haar oog op het meisje dat al in de kamer was. Ze sjouwde haar tas achter zich naar binnen en gooide die op het andere bed om haar handen vrij te hebben. Ze liep glimlachend op het meisje af terwijl ze haar hand uitstak "Jij bent vast mijn kamergenootje" zei ze vrolijk "Ik ben Asha" zei ze haast nog vrolijker waardoor haar accent nog beter te horen was.

Ichigo schudde Asha's hand. "Ik ben Ichigo," antwoordde Ichigo opgewekt. Ze hoopte dat ze een beetje vrolijk en aardig kamergenootje had, en aan de glimlach van Asha te zien kwam dat wel goed. Mensen die zo breed konden glimlachen moesten wel aardig zijn. Zelf zette Ichigo ook een brede glimlach op, hopelijk konden de twee het goed met elkaar vinden.

[ Nu al geen inspiratie =O ]

(je bent niet de enigste ^^)

Asha keek vrolijk naar het meisje. Op het eerste gezicht leek ze erg aardig. "Zo, jij ook een lange reis gehad?" begon Asha te kwebbelen met nog steeds een accent, dat accent zou er ook nog wel even in blijven. "Waar kom jij vandaan?" ging ze door. "Ik kom uit Afghanistan, je weet wel dat land daar ergens in Azië." Zo bleef ze even doorkwebbellen over van alles en nog wat. Ondertussen opende ze haar tas op haar bed.

"Een lange reis? Dat kun je wel zeggen, ja. Ik ben helemaal doodop," antwoordde Ichigo. "Ik kom uit Colombia, Bogota." Asha vertelde dat ze uit Afghanistan kwam, en daar zou haar accent wel vandaan komen. "Spreek je dan ook een beetje Afghanistans of zo iets? Of is dat Arabisch?" vroeg Ichigo nieuwsgierig. Ze ging verder met haar tas uitpakken. Afghanistans klonk heel raar, waarschijnlijk was Arabisch het juiste woord. Tenminste dat hoopte ze, anders kwam ze vast weer zo dom over.

(ik zou echt niet weten wat ze daar spreken xd, lang leve wikipedia)

"pff Colombia, das ook een end" zei ze terwijl ze haar gitaar uit haar tas haalde. "Ik spreek veel van die Afghaanse dialecten" knikte ze, dat was ook wel nodig met al die kleine dorpjes door heel afhanistan heen. "Maar de hoofdtalen zijn het perzisch en het pasjtoe (xd)." Ze zette haar gitaar tegen de muur naast haar bed aan en begon nu haar kleding uit te pakken.

Ichigo lachte kort. Eigenlijk wist ze niet wat er grappig was, maar leven was lachen dus dat zat wel goed.
"In Colombia spreken we spaans," vertelde Ichigo. Toen viel haar oog op Asha's gitaar. "Speel jij ook gitaar?" vroeg Ichigo enthousiast.

Asha knikte toen Ichigo vroeg of ze gitaar speelde. "Heel graag zelfs" zei ze terwijl ze een stapeltje kleding naar haar kast bracht "Jij dan ook?" vroeg ze doelend op het woordje 'ook'. Ze legde de broeken en rokjes van het stapeltje op de onderste plank en gooide de tee-shirts en aanverwanten op de plank daarboven. Het was nou niet het toonbeeld van netheid, maar dat was Asha nou ook niet echt bepaald

"Ja," antwoordde Ichigo. Ze knikte naar de versleten gitaartas tegen de muur. [Jé, ze moest echt eens wat gaan doen aan al die versleten spullen van haar.] "Ik speel sinds ik 5 ben en het gaat me nu nog steeds goed af. Misschien kunnen we een keer samen spelen," stelde Ichigo voor. "Of samen een keer een nummer schrijven, of zoiets."

Asha knikte enthiousiast "Dat lijkt me gaaf." Ze was echt blij dat ze een kamergenoot als Ichigo had gekregen. Ze liep weer terug naar haar tas en bracht haar toilet spulletjes naar de badkamer die bij de kamer zat. "Ik speel ook al jaren, maar de precieze tijd weet ik niet" zei ze verontschuldigend toen ze de badkamer uit liep. Ze pakte de tas van haar bed en smeet die in de hoek van de kamer "Zo dit vind ik wel genoeg" zei ze met een vrolijke grijns op haar gezicht.

Ichigo lachte vrolijk en draaide zich om naar haar eigen kleding en spullen. Ze lagen nu netjes in de kast, dat was waar, maar binnenkort lach alles door de kamer geslingerd. Misschien moest ze proberen de rommel te beperken tot haar kant van de kamer, dat zou wel zo vriendelijk zijn. Ichigo draaide zich weer om. "Cool," knikte ze.

[En nu heb ik echt géén inspiratie meer.. Helemaal niets, NUL ]

( je bent niet de enige )

Asha sprong op haar bed. En ging in kleermakerszit zitten, maar voor ze echt zat was ze weer van haar bed gesprongen. Ze pakte haar gitaar van de grond af en begon hem te stemmen. "Nu we toch hier beide zijn kunnen we net zo goed wat spelen" mompelde ze geconcentreerd. Toen ze klaar was met stemmen begon ze een vrolijk Afghaans wijsje te spelen.

Ichigo knikte en pakte snel haar gitaartas. Ze ritste hem open en haalde haar gitaar eruit. Ook versleten, maar van goede kwaliteit. Haar gitaar moest ook nog gestemd worden. Onderweg naar Nozomi [ en dat was een hele lange rit,] had Ichigo niet kunnen spelen en ze miste het zachte geluid van haar gitaar nu al. Snel stemde ze haar gitaar en tokkelde een paar noten.

Geduldig wachte Asha tot Ichigo klaar was met stemmen, ondertussen speelde ze een ander vrolijk klinkend liedje dat goed bij haar humeur paste. "Wat gaan we spelen?" vroeg Asha uiteindelijk terwijl ze haar hand op de snaren hield boven de klankkast om het geluid op te laten houden

Ichigo dacht na. 'Iets klassieks misschien. Of liever iets vrolijkers lijkt me leuker,' peinsde ze. 'Ik weet het niet...' Ze schudde even haar hoofd en speelde toen een swingend deuntje dat ongeveer een minuut duurde. 'Dit heb ik zelf bedacht toen ik acht was,' zei ze toen ze klaar was. 'Heb jij wel eens zelf iets geschreven?'